Resekcja korzeni
Kiedy wszystkie inne sposoby na uratowanie zęba już zawiodły, dentysta może zalecić resekcję korzeni. Resekcja korzenia zęba polega na chirurgicznym odcięciu przez dentystę wierzchołka korzenia zębowego. Zabieg wykonuje się w celu usunięcia ogniska zapalnego, które zlokalizowane jest okołowierzchołkowo. Kiedy nie przynosi rezultatu długie leczenie stanu zapalnego, nawet leczenie kanałowe nie pomaga, wówczas jest to jedyna metoda, którą można polecić pacjentowi. Pozwala ona dotrzeć bezpośrednio do źródła infekcji. Jeśli pacjent nie zgodzi się na przeprowadzenie zabiegu, wówczas wzrasta ryzyko powstania ropnia, torbieli czy ziarniaków.
Zanim dojdzie do resekcji korzenia zęba
Zanim stomatolog zdecyduje się na wykonanie resekcji, próbuje podjąć próbę leczenia kanałowego, zwanego również endodontycznym. Jeśli nic ono jednak nie da, pozostaje wykonać resekcję. Pacjent musi jednak zostać do niej odpowiednio przygotowany. Przeważnie na początku odbywa się kuracja antybiotykiem. Przed przystąpieniem do zabiegu niezbędne jest również wykonanie aktualnego zdjęcia rentgenowskiego pojedynczego zęba. Może to być również badanie CBCT – tomografia twarzoczaszki. Dobrze jest wykonać zdjęcie czy badanie w dniu zabiegu. Kiedy już pacjent zasiądzie na fotelu stomatologicznym, otrzymuje znieczulenie miejscowe. Zabieg trwa mniej więcej godzinę.
Należy pamiętać o tym, że resekcja korzeni to inwazyjny zabieg. Warto przygotować się na to, że po jego wykonaniu na twarzy pojawi się opuchlizna. Może też wystąpić krwawienie wewnątrz jamy ustnej i oczywiście ból. Niektórzy pacjenci skarżą się na nieprzyjemne uczucie mrowienia. Rany powinny jednak zagoić się w przeciągu kilku dni. W tym czasie należy unikać spożywania zbyt gorących, jak również zbyt zimnych napojów oraz pokarmów. Najlepiej przyjmować rozdrobnione posiłki w formie zup czy smoothie. To pozwoli uniknąć bólu i podrażnień rany.
Przeciwwskazania do resekcji
Fakt, że resekcja jest ostatecznym rozwiązaniem i formą leczenia nie oznacza wcale, że nie występują przeciwwskazania do jej zastosowania. Jedną z nich jest bez wątpienia wielkość zmian chorobowych. Jeśli zmiana przekroczyła ⅓ przywierzchołkowej części zęba, wówczas nie przeprowadza się zabiegu. Podobna sytuacja następuje, kiedy dojdzie do zaniku kości otaczającej ząb lub do złamania podłużnego zęba. Również zmiany zapalne ozębnej czy występujące w obrębie jamy ustnej uniemożliwiają przeprowadzenie resekcji. W takich przypadkach należy w pierwszej kolejności pozbyć się stanu zapalnego, czy też odbudować kość, a następnie przystąpić do zabiegu.
